The CIA's Family Jewels

The CIA's Family Jewels (702 pages, download, 24 MB)

Agency Violated Charter for 25 Years,
Wiretapped Journalists and Dissidents

Full Report Now Available and Key Word Searchable

CIA Announces Declassification of 1970s "Skeletons" File,
Archive Posts Justice Department Summary from 1975,
With White House Memcons on Damage Control

Update - June 26, 2007, 1 p.m. - The full "family jewels" report, released today by the Central Intelligence Agency and detailing 25 years of Agency misdeeds, is now available on the Archive's Web site. The 702-page collection was delivered by CIA officers to the Archive at approximately 11:30 this morning -- 15 years after the Archive filed a Freedom of Information request for the documents.

The report is available for download in its entirety and is also split into five smaller files for easier download.

CIA's "Family Jewels" - full report (24 MB) NOW KEY WORD SEARCHABLE!

CIA's "Family Jewels" - Part 1 | Part 2 | Part 3 | Part 4 | Part 5

Top Ten Most Interesting "Family Jewels"
Released by the CIA to the National Security Archive, June 26, 2007

1) Journalist surveillance - operation CELOTEX I-II (pp. 26-30)

2) Covert mail opening, codenamed SRPOINTER / HTLINGUAL at JFK airport (pp. 28, 644-45)

3) Watergate burglar and former CIA operative E. Howard Hunt requests a lock picker (p. 107)

4) CIA Science and Technology Directorate Chief Carl Duckett "thinks the Director would be ill-advised to say he is acquainted with this program" (Sidney Gottlieb's drug experiments) (p. 213)

5) MHCHAOS documents (investigating foreign support for domestic U.S. dissent) reflecting Agency employee resentment against participation (p. 326)

6) Plan to poison Congo leader Patrice Lumumba (p. 464)

7) Report of detention of Soviet defector Yuriy Nosenko (p. 522)

8) Document describing John Lennon funding anti-war activists (p. 552)

9) MHCHAOS documents (investigating foreign support for domestic U.S. dissent) (pp. 591-93)

10) CIA counter-intelligence official James J. Angleton and issue of training foreign police in bomb-making, sabotage, etc. (pp. 599-603)

Hanging out its dirty laundry from the 1970s

Last Updated June 27, 2007

CBC News

After a generation of delays and denials, the U.S. Central Intelligence Agency has confirmed what had long been suspected or leaked — that it repeatedly broke its own rules a generation ago.

The CIA has now published 703 pages of internal memos, first written in 1973 when it looked like the agency might be dragged into the Watergate mess. The media were reporting leaks and hounding anyone who might have been involved with the break-in at the Democratic Party headquarters in Washington in 1972.

The ripples from the expanding scandal that would eventually drag down Richard Nixon had Washington politicians and bureaucrats excavating old memos to see if they had any skeletons in the closet — particularly illegal activities — that could tarnish the participants if revealed.

Against that backdrop, then CIA director James Schlesinger ordered the agency to report anything that could be construed as illegal, including operations within the United States, which are beyond its mandate. The resulting memos, covering incidents between the late 1950s and 1973, came to be known within the CIA as the "family jewels." They range from the mundane — disposing of top-secret garbage for other government agencies — to the explosive: confirming that the CIA plotted to assassinate at least three world leaders.

Some of the incidents covered in the file were reported on in the 1970s; in fact, much of the file relates to efforts to find out where reporters like syndicated columnist Jack Anderson were getting their information. But the CIA fought for years to keep it secret. And no wonder: William Colby, who succeeded Schlesinger as CIA boss, called the file "the skeletons in the closet."

In June 2007, the National Security Archive (NSA), an independent university-based organization, published a summary of 18 files, calling it "25 years of agency misdeeds." A week later, the 703 pages were made public by the CIA, although with many blank sheets, and many names and paragraphs deleted.

The NSA outlined 18 items that it dubbed misdeeds. They can be categorized by type, including assassination plans; drug and other tests on unwitting subjects; spying on U.S. dissidents; spying on reporters and even its own agents; spying on mail in the U.S. destined for Russia and China; and spying technology.

Assassination plans

Fidel Castro at the UN in Sept 1960 as a CIA plot to "remove" him was in full swing (Associated Press)

After years of denying, at least explicitly, that it had made any attempt to assassinate foreign leaders, the CIA now acknowledges that it had hatched plots to eliminate Cuban President Fidel Castro, Congo leader Patrice Lumumba and Rafael Trujillo, a cruel dictator in the neighbouring Dominican Republic — and someone the CIA had helped to power.

The summary of the documents say the agency had "no active part" but only a "faint connection" to the wealthy families who organized the shooting of Trujillo as he was driving in his car on dusty back road in May 1961. However, as you read into the documentation, senior directors of the agency report that the CIA had "quite extensive involvement" with the Trujillo plotters.

That corresponds to news reports that came out in the mid-1970, which said CIA operatives had supplied the guns to the plotters and other strategic advice.

The Castro plots, on the other hand, were all well documented before the Senate investigative panel known as the Church committee in 1975. The CIA, it was reported, had explored the possibility of "removing" Castro with poisoned cigars and even a specially rigged diving suit.

These documents go into greater detail over the attempt to use the Mafia, which had its own reasons for wanting back into the lucrative Cuban casino business, to take out Castro. The contacts began during the last of the Eisenhower years and the plan became directly approved by then CIA director Allen Dulles, one of the deans of American foreign policy.

According to the documents, a CIA operative met with Mafia contact Johnny Roselli in Las Vegas in 1960 and told Roselli the agency would be willing to pay up to $150,000 to have Castro dealt with. Roselli, initially, didn't want any part of the idea but he helped make the connection to top mobsters Sam Giancana and Santo Trafficante, both then on the FBI's wanted list.

Patrice Lumumba, leader of the Congo National Movement, formed the Congo's first national government in June 1960, but was overthrown a few months later by a CIA-backed coup in 1960. He was killed under mysterious circumstances while in jail. (Keystone/Getty Images)

Giancana, according to these documents (and according to news stories earlier), didn't want the money for carrying out the deed. Instead, he wanted the agency's help, which was forthcoming, in spying on his girlfriend, Phyllis McGuire, a singer who Giancana feared was having an affair with comedian Dan Rowan of Rowan and Martin fame.

Many of these details have been the stuff of TV documentaries over the years but successive CIA directors, from John McCone to William Colby, routinely denied any direct involvement by the agency.

The same with the death of Congo's anti-colonial leader Patrice Lumumba in January 1961. These documents now say the CIA was involved in his ouster and had authorized a senior operative to develop plans for his elimination. But they claim the CIA wasn't party to the actual killing of Lumumba, which took place in a prison cell after what has generally been referred to as a CIA-sponsored coup.

Tests on unwitting subjects

In 1963, the CIA conducted experiments on influencing behaviour "through the administration of mind or personality altering drugs to unwitting subjects." The memos claim the experiments were part of a "defensive" program to test drugs on armed forces volunteers so the agency could identify the symptoms if the drugs were ever used against the U.S.

According to the documents, it turns out the drugs used were ones rejected by commercial manufacturers because of bad side effects.

The documents don't take responsibility for the controversial psychiatric experiments funded by the Canadian government and the CIA in Montreal in the 1950s and 60s. These are currently the subject of a long-standing lawsuit against the agency.

Spying on American protesters

In the late 1960s, as America was wracked with demonstrations by students, peace activists and blacks, the CIA was asked by the FBI to look into possible international links to American radicals. The CIA went on to amass files on almost 10,000 Americans in the peace movement, a massive domestic spying operation on people who opposed — mostly peacefully — the U.S. Vietnam policy.

It went so far as to infiltrate the peace movement, claiming it needed to do that so its agents could get credentials to travel overseas, and then presumably meet foreign radicals. One of the documents suggests that undercover CIA agents had set up an operation in Ottawa to monitor U.S. draft dodgers in Canada, which would have been no surprise to most Canadians at the time.

Rafael Trujillo, dictator of the Dominican Republic from 1930 until his assassination in 1961.
(Archive Photos/Getty Images)

There was nothing about how successful the offshore effort was, but the CIA did observe that the Soviets were not interested in using American radicals for sensitive operations; they felt them too "unruly."

However, one of the CIA U.S. agents was so useful that the FBI took her over. The CIA claimed it never used wiretaps on peace activists, and that it monitored groups in Washington because they may have posed a threat to CIA installations.

One of those caught up in the monitoring was the late Beatle John Lennon. According to the CIA, Lennon had given financial support to certain peace groups and individuals, some of whom were planning to attend the Republican convention in 1972 to protest against the Vietnam War.

Spying on reporters

From the early 1960s, the CIA has been trying to close leaks on sensitive government information to journalists. Between March 1963 and June 1963, Project Mockingbird wiretapped two syndicated columnists, Robert Allen and Paul Scott, after they disclosed national security information in a column.

The CIA failed to nab the source, but it did record senators, members of Congress, and many other bureaucrats and political operatives talking to the columnists.

The taps were approved by then CIA director John McCone, who claimed to have discussed them with then attorney general Robert Kennedy and secretary of defence Robert McNamara. According to some historians, both Robert and John Kennedy had no qualms about bugging journalists but their family members today deny that was the case.

Muckraker Jack Anderson and three associates were watched for three months in 1972, after Anderson wrote columns about Pakistan.

Washington Post reporter Michael Getler was subjected to "physical surveillance" in late 1971 and early 1972 as the CIA tried to find his secret sources. Ditto for former CIA officer Victor Marchetti, who in 1974 published a critical book about the agency, The CIA and the Cult of Intelligence.

نامه ابراهیم نبوی به محمد جواد لاریجانی

حضور انور جواد آقا لاريجاني

من را مي شناسيد، من هم شما را مي شناسم. شما پشت صحنه مسائل کشور را مي دانيد، من هم از آن بي اطلاع نيستم. ممکن است فکر کنيد چرا براي شما نامه مي نويسم، يک دليل بيشتر ندارم، اين که مدتي پيش شما گفتيد که مسوولان مملکت به جاي اينکه اين همه کار کنند، کمي هم فکر کنند. هم به اين دليل و هم به دليل اينکه شما را مي شناسم، احتمال مي دهم ممکن است جزو معدود کساني باشيد که به اين موضوع فکر کنيد. ضمنا فرض کنيم که فقط خودمان در يک اتاق نشستيم و من با شما حرف مي زنم، نه لازم است شعار بدهيم و نه چيزي را براي ديگران اثبات کنيم. به همين دليل سريع مي روم سر اصل قضيه. علت اينکه نامه را روي اينترنت منتشر کردم اين است که آدرس تان را ندارم و اينطور مطمئنم که آن را مي خوانيد. نمي دانم پيش نويس قطعنامه سوم را که انگليسي ها تهيه اش کرده اند، خوانديد يا نه؟ حتما خوانده ايد، من از وقتي آن را خواندم حالم بدجوري خراب است و احساس مي کنم از بغل گوشم خمپاره اي رد شده است. جواد آقا جان بچه هايت به اين چيزهايي که مي گويم فکر کنيد.

اول : اين پيش نويس قطعنامه خيلي خطرناک است. و من فکر مي کنم اگر 20 درصد احتمال بدهيم که همين پيش نويس برود به شوراي امنيت و ما هم که به جزهمين يک پوتين پاره جرخورده بي وفا در ميان همه اعضاي شوراي امنيت کسي را نداريم. تازه فرض کن دو تا هم داشته باشيم، وتو که نمي کنند، گيريم با يک اکثريت پائين تصويب شد و قرار شد اجرا شود، مي دانيد معني آن يعني چه؟ فکر نمي کنيد معني اش اين است که مملکت سوت مي شود و مي رود هوا؟

دوم: شما که فکر نمي کنيد تا شش ماه ديگر نهضت جهاني اسلام اتفاق بيفتد و با اين همه رهبران اسلام آمريکايي و آن شواليه بن لادن که مثل سيف الله رشدي چند سال است جرات حضور در مقابل ديگران را ندارد، جنگ را شروع مي کنند؟ ملکه اليزابت که اين همه به او اميد بسته بوديم که توي کاخش نمازخانه دائر کرده بود، آخرش شد رفيق سلمان رشدي، اين مرکل و بلر و پوتين که مار نخورده افعي اند و ما هم که به جان عزيزتان اگر يک واقعه اي خداي ناکرده رخ بدهد، اصلا شوخي است که فکر کنيم که برادران سپاه و رزمندگان سابق بتوانند آمريکا را زمينگير کنند. طرف که مغز خر نخورده وارد خاک ايران بشود. از راه دور همسايه ها را جلوي چشم مان مي آورد.

سوم: پارسال که 70 ميليارد دلار پول بي زبان دست آدم زبان دراز بود، همه اش دود شد رفت آسمان، حالا با اين تحريم ها پول از کجا بياوريم که رئيس جمهورمان کمک کند به صندوق سرخ براي نجات آفريقا و آمريکاي لاتين؟ اگر تصويب کنند که ديگر هواپيما و کشتي حرکت نکند و مسوولان مملکتي ممنوع الورود به جهان بشوند، بکلي بيچاره مي شويم. ملت گرسنه را کي مي خواهد جمع کند؟ به نظر شما اگر اوضاع همينطوري پيش برود و ملت زير فشار اقتصادي قرار بگيرند، فکر مي کنيد مردم پشت سر دولت مي ايستند؟ فکر مي کنيد اين تاوان زيادي براي حضور آقاي احمدي نژاد و يک مشت شعار نامربوط و بي حاصل، مانند مديريت کردن جهان و توليد انرژي هسته اي و صدور انقلاب و رسيدن به قله هاي علمي و حذف اسرائيل از روي نقشه اتاق آقاي احمدي نژاد، که نه به بار است نه به دار است و نه قرار است اجرا شود، نيست؟ جواد آقا امروز دومين سال روي کار آمدن احمدي نژاد است، وقتي روي کار آمد، فکر مي کردي آدمي به آن لاغري بتواند در اين حجم وسيع مملکت را گلکاري کند؟

چهارم: در تمام دنيا اين همه کشورها اورانيوم غني شده و ضعيف شده دارند و بيست سال مي گذرد و کسي روحش خبردار نمي شود که چنين چيزي وجود دارد، بايد کلي جاسوس بفرستند تا چنين اطلاعاتي را بدزدند و تازه بايد کلي زحمت بکشند تا اثبات کنند که اين موضوع واقعيت دارد. آن وقت وزير کشور مملکت، آقاي پورمحمدي عقلش را مي بندد و دهانش را باز مي کند و چون در دهلاويه است، فرض را بر اين مي گذارد که کسي نيست و مي توان براي يک عده مردم بي خبر لاف زد و شعار خريد و مانند رييسش که گفت دختر سيزده چارده ساله در حوض خانه شان انرژي اتمي درست کرده، فکر کرد اين هم خربزه است و گفت صد کيلو داريم آن هم اورانيومي که هنوز خود شوراي امنيت ملي نمي داند چند درصد غني شده است. خلاصه زرتي خبرش را اعلام مي کند. خبر هم هنوز از دهان آقا درنيامده مي شود تيتر يک رسانه هاي دنيا. حالا اگر چنين چيزي را علاء بروجردي گفته بود، آدم مي گفت طرف دهن لق است و همينطوري يک چيزي صادر مي کند، يا اگر زريبافان گفته بود، مي گفتي نمي فهمد، بالاخره همه که نابغه نمي شوند. گفتن اين حرف توسط آدمي مثل پورمحمدي که از وقتي ريشش درآمده مسوول اطلاعاتي مملکت بوده، چه معني دارد؟ و تکذيب آن توسط وزارت کشور به چه معني است؟ من کاري ندارم که اصلا انرژي هسته اي حق مسلم ماست يا حق مسلم بقيه است، اصلا مهم نيست. ولي وقتي يک وکيل مثل آقاي عبدالفتاح سلطاني را 290 روز زنداني مي کنند به اتهام لو دادن اسرار اتمي و مجاهدين خلق که انشاء الله به زمين گرم بخورند، کارشان مي شود اثبات اين که ايران مشغول غني سازي است، گفتن اين حرف توسط کسي که کارش سالها اطلاعات خارجي بوده يعني چي؟ يعني اين اخوي حضرتعالي نمي تواند در آن شوراي امنيت ملي اعلام کند که آقايان زيپ دهان شان را بکشند؟ چطوري بايد مسوولان مملکت حرف وزير کشور را که مسوول امنيت کشور است، تکذيب کنند؟ چه کسي بايد تکذيب کند؟

پنجم: يک سال است که داريم مي گوئيم مواظب باشيد، اين دنبکي که داريد مي زنيد اگر صدايش دربيايد گوش فلک را کر مي کند، رئيس جمهور که عسس مرا بگير، را جهاني کرده و دنيا را به تجاوز دعوت مي کند و اميدش هم اين است که قبل از حمله اسرائيل يا امريکائي ها امام زمان تشريف بياورند و اوضاع را درست کنند. رئيس جمهور سابق که با چهار تا خانوم در مملکت غريب دست داده، حالا مي خواهند لخت مادرزاد ولش کنند وسط زباله داني تاريخ. هاشمي رفسنجاني که يک فاطمه اره جلوي در خانه شان چادر به کمر بسته و جرات نمي کند از خانه اش بيرون بيايد و از ديوار شکسته و سگ هار و خانم رجبي پرهيز مي کند. علي آقاي شما هم که يک سال است دارد با سولانا شام مي خورد و هي عکس مي گيرند، اين شام تمامي ندارد؟ شما که بزرگترش هستي بزن توي سرش، جلوي دهان اينها را بگيرد، جواد آقا مملکت به باد مي رود ها گفته باشم. وقتي ملکه اليزابت سر هشتاد سالگي از سلمان رشدي حمايت مي کند، يعني انگليس دارد شمشير را از رو مي بندد. خودت را جاي استکبار جهاني بگذار، ببين اگر يکي از کله سحر تا بوق سگ دائم دادار دودور کند که الدرم و بلدرم و مي زنم و مي کشم، بالاخره طرف هم مجبور است جلوي در و همسايه خودش آبروداري کند. البته من شنيدم که مرحوم سيد قطب گفته است که آمريکا نابود مي شود، ولي اگر قبل از نابود شدن زد دهان ما را سرويس کرد چکار کنيم؟ آدمي که دارد نابود مي شود عقل ندارد ها گفته باشم.

ششم: ترسيدن شرط عقل است، آدمي که چيزي براي از دست دادن دارد و جانش را دوست دارد و به آينده اش فکر مي کند بايد بترسد. بايد از اين وضعيت بترسيم. جواد آقا! مملکت به يک باد بند است، شما هم بلانسبت سادگي نکني فکر کني اين شير شدن ذوالقدر و رحيم صفوي پشيزي مي ارزد، فردا روز يک تحريم سوم را که بگذارند توي کاسه جمهوري اسلامي، ملت ايران اصلا ملتي که سختي بکشد و تحمل کند نيست، از اين اوضاع بترسيد. تمام اين بساط حزب الله بازي و عمليات استشهادي و اين حرف ها مزخرف است، اگر در سال 1359 ملت ايران در دوره آقاي خميني مقاومتي در مقابل عراق کرد و ملت هم گاهي از خودشان رشادتي نشان دادند، که چندان هم چيز عجيبي نبود و تازه کلي اش داستان است و به قول حاج آقا معزي اين دروغ ها را خودمان درآورديم که برادران مان روي مين مي رفتند، حالا به خورد خودمان مي دهيد؟ اصلا روي سپاه پاسداران و بسيج حساب نکنيد که از صدر تا ذيل آن ها( البته ذيلش را مطمئن نيستم) شکمشان گنده شده است. ممکن است براي کتک زدن زن و بچه مردم در تهران شير باشند، ولي براي جنگ آن هم جنگ نظامي سنگين اصلا روي اين موجودات حساب نکنيد. ممکن است فکر کنيد که براي چي من دارم خودم را جر مي دهم که حکومت از بين نرود، راستش را بخواهيد من هم مثل شما از اين علماي اعلام خوشم نمي آيد، ولي فکر کنم تغيير يک حکومت هزينه اش براي ايران خيلي سنگين تر است تا اصلاح آن . اين چيزها را که گفتم برويد و ببينيد اگر کسي عقلش هنوز کار مي کند، به آقايان بگوئيد.

مخلص شما سيد ابراهيم نبوي سوم تير 1386

نامه جنبش عدالتخواه به احمدی‌نژاد درباره مذاكره با آمريكا

اگر چنین اتفاقی در زمان دولت دوم خردادی قبلی، روی می داد رسانه های عمومی انقلابی و امت حزب الله همیشه در صحنه، با مذاکره کنندگان و طرفداران مذاکره چه کار می کرده اند؟! آیا در شهر ها از سوی علما، مراجع و ائمه جمعه و جماعات، عزای عمومی اعلام نمی شد؟! آیا مردم کفن پوشان و شبانه روزی و مستمر جلوی وزارت خارجه و دفتر ریاست جمهوری تظاهرات نمی کردند؟! آیا مذاکره کنندگان، خائن به امام(ره) و رهبری و انقلاب و اسلام و تشیع نام برده نمی شدند؟

جنبش عدالتخواه در 13/3/1386 در نامه اي به رياست محترم جمهوري اسلامي برخي شبهات و سوالات پيرامون مذاكرات ايران و آمريكا در عراق را مطرح نمود. انتظار طبيعي اين بود كه مسئولان محترم پاسخي براي اين سوالات به طور مستقيما و يا غير مستقيم (در سخنراني ها، مصاحبه ها و ... ) طرح نمايد.

به گزارش عدالتخواهی ليكن متاسفانه نه تنها به سوالات فوق پاسخي داده نشده است بلكه برخي عملكردهاي ديگر در عرصه سياست خارجي بر حجم اين سوالات افزوده است. لذا براي اطلاع افكار عمومي متن نامه فوق منتشر مي گردد. اميد است شاهد ايفاي نقش حقيقي از سوي رسانه ها در پرسشگري از مسئولان در اين موضوع و موضوعات مشابه باشيم .

رئیس جمهور محترم، جناب آقای دکتر احمدی نژاد

سلام علیکم؛

در ميان بهت و حيرت امت انقلابي ايران، اقدامات و موضعگيريهاي شما و همكارانتان منجر به حضور نمايندگان جمهوري اسلامي ایران و آمريكا پشت ميزهاي مذاكره شد. این اقدام از زمان برخاستن اولين زمزمه ها، نگراني و اعتراض دانشجویان و فرزندان معنوی حضرت روح الله(ره) را به دنبال داشت. هر چند شعارهاي جنابعالي و فضايي كه به 3 تير 84 ختم شد، هنوز مانع از آن بود كه بسياري از دلبستگان به ارزشهاي انقلاب اسلامی، اين تناقض آشكار بين قول و فعل شما را بپذيرند.

جنبش عدالتخواه دانشجويي پيش از اين در بيانيه اي تحليلي مواضع و علل مخالفت خود این مسئله را اعلام نمود. همچنين در تجمعي به منظور نشان دادن اهمیت و حساسیت موضوع و پاسخ خواهي از شما و دستگاه دیپلماسی، بار ديگر مواضع خود را تشريح و نگرانی بیش از پیش خود را از شائبه سازشکاری جمهوری اسلامی در اذهان مستضعفین جهان اعلام نمود. اما نه تنها با پاسخگويي دولتمردان روبرو نشديم، كه مهرورزي دولت را با طعم باتوم نیروی انتظامی و برخورد ناپسند برخی از مسئولین دفتر ریاست جمهوری چشيديم.

بگذريم از برخوردهاي زشت و زننده برخي ياران و نزديكان دولت كه با شايعه پراكني، تمسك به دروغها و اتهامات بي پايه و زير پا گذاشتن ابتدايي ترين اصول اخلاقي، سعي در عدم برگزاري تجمع مذکور، انحراف انگیزه ها و بايكوت اخبار آن کردند. البته فرزندان حضرت روح الله(ره) در جنبش عدالتخواه دانشجویی، سالهاست كه به اين بي مهري ها خو كرده اند، چه در دولتهاي قبلي و چه در اين دولت. آن روز ريشه اين برخوردها را، بيگانگي دولتمردان با ارزشهاي خميني كبير(ره) مي دانستند، و امروز نيز تغافل و نگرانی دوری از آن؛ اگرچه ظاهر ماجرا عوض شده و شعارها انقلابي شده و به حمدِ الهی، در برخی موارد، شعارهای انقلابی در عمل پیاده و در حال اجرا هستند.

از ابتدای مطرح شدن بحث مذاکره، این نگرانی وجود داشت که نشستن پای میز مذاکره با آمریکا به معنای پذیرش اتهامات حاکمان بی ادب و گستاخ کاخ سفید باشد. متأسفانه این اتفاق به وقوع پیوست و سفیر آمریکا در اولین اظهاراتش پس از پایان مذاکرات، بر تکرار اتهامات سابق تأکید نموده و باز هم دولت ایران را به دخالت در ناامنی عراق و حمایت از تروریستهای عراقی متهم کرده است :

"ایران باید از كمك مالي و آموزش شبه نظاميان عراقی، دست بردارد... اين نشست درباره اقدامات است نه فقط اصول و من نگراني خاص آمريكا را در مورد رفتار ايران در عراق و تجهیز، کمک مالی، آموزش و حمايتشان از شبه نظاميان در جنگ با نيروهاي عراقي و ائتلافي اعلام كردم... و مسأله حمایت سپاه پاسداران از گروه های شورشی عراق را مطرح کردم".(متن سخنان کروکر، سفیر آمریکا در عراق و نماینده آمریکا در مذاکره)

از سوی دیگر آنچه بر شگفتیها افزود، مواضع بسیار آرام و خنثی اقای کاظمی قمی در این گفتگوها بود. در میان تنها متن رسمی منتشر شده از مذاکرات، فقط در یک جمله به انتقاد مستقیم از مواضع و برنامه های امریکا در عراق اشاره شده است:

" هم اکنون اين ملت فرهيخته با داشتن سرزميني غني و بهره‌مند از مواهب خدادادي بدليل عملکرد نادرست و طولاني مدت آمريکا در تداوم وضعيت عملي اشغال عراق، با مشکلات فراواني مواجه گرديده است ".

آنگونه که از مجموعه اخبار منتشر شده از این مذاکرات بر می آید، نه تنها تفهیم اتهامی به آمریکایی ها صورت نگرفته بلکه جمهوری اسلامی در موضع انفعال برخی از اتهامات طرف آمریکایی را پاسخ داده است که این مسئله برخلاف نظر رهبر معظم انقلاب(مدظله العالی) مبنی بر تفهیم وظایف اشغالگران در قبال ملت عراق می باشد. متن مذکور در اذهان همگان این گونه تداعی می کند که:

ایران در جایگاه متهم قرار دارد و آمریکا در موضع شاکی.

ایران عملکرد خویش در عراق را به آمریکا گزارش داد.

ایران، حرفی جدی برای آمریکایی ها نداشتند ولی آمریکایی ها، ایرانی ها را تفهیم اتهام کردند.

چند سال قبل، رهبر معظم انقلاب خطاب به دولتمردان قبلی تأکید کردند که نحوه گفتگو با ظالم باید از موضع بالا و برتر باشد: "نباید از ظالم خواهش کرد، باید به او گفت فلان فلان شده، چرا اینقدر ظلم میکنی؟..."

متأسفانه متن سخنان نماینده ایرانی در مذاکره، به رغم شعارهای تند و کوبنده برخی دولتیان علیه غرب و امریکا در قبل از مذاکره، از این روح دادخواهی و سرکشی علیه ظالم کاملا" بی بهره بود و هیچ بویی از اقتدار انقلاب اسلامی و گفتمان عزتمندانه امام(ره) نداشت.

با کمال تعجب! در مطالب آقای سفیر، هیچ اشاره ای به لزوم خروج نیروهای اشغالگر از عراق نشده، از دیپلماتهای ایرانی دربند اشغالگران آمریکایی سخنی به میان نیامده و حتی در بخشی که به گذشته روابط ایران و عراق و خصوصا" جنگ تحمیلی می پردازد هیچ اشاره ای به کمکهای گسترده و همه جانبه آمریکا به عراق در این جنگ و تجهیز نمودن ماشین جنگی صدام مطرح نمی شود.

نکته دیگر آنکه با توجه به سیطره استکبار بر دستگاههای تبلیغاتی، خروجی اکثر سایتهای خبری و رسانه های بین الملل، همان اتهاماتی بود که از دهان کراکر بیرون آمد. در داخل نیز برخی رسانه نه مذاکره برای امنیت عراق که باز شدن باب مذاکره پس از 27 سال را سوژه تبلیغاتی خود قرار دادند. به این ترتیب مذاکرات بغداد به ابزاری جهت فشار بر ایران و تخطئه جمهوری اسلامی تبدیل شد. این فاجعه از قبل نیز قابل پیش بینی بود و یکی از علل متعدد نگرانی معترضین به مذاکرات به شمار میرفت. چنانچه رهبر انقلاب چند سال قبل نیز با بیان این واقعیت تأکید کرده بودند: "در دنيا، تبليغات و شايعات عليه ملت ايران و عليه جمهورى اسلامى و عليه دولت فضا را پُر خواهد كرد كه اينها از انقلاب برگشتند. اينها آبروى انقلاب را در دنيا در پيش مستضعفان خواهد برد، دلها را مردّد خواهد كرد، نهضت جهانى اسلامى را دچار افول خواهد كرد، استقلال ملت ايران را از دست او خواهد گرفت."

محور سئوال اول جنبش عدالتخواه دانشجویی از شما و سایر دولتمردان که بر مشروع بودن مذاکرات تأکید می کردید و قرار داشتن ایران در موضع قدرت، اعتماد رهبری و مردم به دولت و تیم مذاکره کننده را توجیهی برای آن می دانستید، این است که آیا این تیم مذاکره کننده و آن برخورد منفعلانه و متواضعانه در برابر آمریکا، همانی است که بر آن تکیه و اعتماد داشتید؟! آیا این مذاکره همانی است که رهبری و مردم انقلاب ایران از شما انتظار داشته اند؟ از کجای این متن سخنرانی و مباحث مطرح شده نماینده ایرانی در مذاکره، بر می آید که آمریکا تفهیم اتهام شد؟ آیا در این مذاکره، ایران تفهیم اتهام شد یا آمریکا؟ از کجای این مباحث استنباط می کنید که دغدغه رهبری مبنی بر تفهیم وظایف اشغالگر لحاظ شده است؟

برای درک عمق فاجعه، باید مهرورزی هیأت ایرانی را کنار گستاخیهای مکرر سفیر آمریکا و تکرار اتهامات او گذاشت که بلافاصله پس از گفتگوها به صورتی توهین آمیز و از موضع تکبر این گونه سخن گفتند:" به مقامات ايراني اعلام كردم كه ايران بايد رفتار خود را تغيير دهد و از تجهيز، كمك مالي و آموزش شبه نظاميان عراق، دست بردارد... اين نشست درباره اقدامات است نه فقط اصول و من نگراني خاص آمريكا را در مورد رفتار ايران در عراق و حمايتشان از شبه نظاميان در جنگ با نيروهاي عراقي و ائتلافي اعلام كردم... مساله حمایت سپاه پاسداران از گروه های شورشی عراق را مطرح کردم... ما نيامده بوديم كه در اين گفت و گو مدارك و اسناد جهت اثبات فعاليت ايراني‌ها در عراق ارايه بدهيم زيرا كه ما مي‌دانيم ايراني‌ها درعراق هستند و فعال مي‌باشند."

همچنین باید اخبار پی در پی تهدیدات و اتهامات امریکا در روزهای اخیر را نیز به این شاخ و شانه کشیدنها اضافه کرد. خبر طرح جدید سیا برای براندازی نظام، اختصاص دوباره بودجه برای مبارزه با ایران و ... .

سئوال دوم ما این است که آیا حضور آمریکا و انگلیس به عنوان تشدید نا امنی عراق و منطقه طرح شده است؟ آیا مباحث این مذاکرات، سیاست های قبلی جمهوری اسلامی در دولت شما را نقص نمی کند که آمریکا را عامل ناامنی عراق می شماردید؟ چگونه از این مباحث استنباط می کنید که خروج آمریکا از عراق، در این مذاکره مطرح شده است؟ آیا درست است و باید باور کرد که هیچ مطلبی درباره برنامه زمانبندی خروج از آمریکا از عراق، از سوی طرف ایرانی مطرح نشده است؟ اگر غیر از این است پس چرا سخنان سفیر ایالات متحده در این مورد که "ایران هیچ مطلبی در این زمینه مطرح نکرده " تکذیب نشده است ؟

از دیگر نکات تأسف برانگیز این گفتگوها، درخواست هیأت ایرانی(علاوه بر عراقیها) برای ادامه مذاکرات است. کروکر، نماینده آمریکا پس از مذاکره گفت: "ايران پيشنهاد برگزاري نشست دوم را مطرح كرد. وقتي اين پيشنهاد را دريافت كنيم درباره آن فكر خواهيم كرد."وی ادامه داد: " ايران پيشنهاد تشكيل مكانيسم امنيتي سه جانبه با حضور آمريكا، عراق و ايران را مطرح كرد" و افزود:" هرگونه پاسخ به اين پيشنهاد مستلزم مطالعه دقيق در واشنگتن است".

سئوال سوم این است که چرا نماینده ایران در این مذاکره، تقاضای برای ادامه مذاکرات می دهد؟ آیا این سئوال پیش نمی اید که ایران بیش از امریکا مشتاق مذاکره با آمریکاست؟! آیا این عمل، متناقض ادعای شما نمی شود که گفتید "آمریکایی ها 40 بار درخواست مذاکره داده اند!". سوال این است که جایگاه اصل عزت در سیاست خارجی ما کجاست؟ فقط پشت تریبونهای رسمی؟!

مسئله چهارم این است که آیا کار به جایی رسیده است که دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی پیشنهاد همکاری سه جانبه به آمریکایی ها بدهد؟ آیا معنای سخنان رهبری مبنی بر "تفهیم وظایف اشغالگران و عدم مذاکره حتی در مورد عراق" این است؟

سئوال پنجم ما این است که مسأله گروگان های ایرانی که در اسارت آمریکایی ها قرار دارند در کجای این نشست مطرح شده است؟ آیا وضعیت اتباع ایرانی جزء منافع ملی ما و حفاظت از سفارتخانه ها جزو وظایف کشور اشغالگر نیست و ایا این موضوع نمی توانست در حیطه تبیین و تفهیم وظایف اشغالگر قرار بگیرد؟! مگر نه این است که آمریکا به عنوان اشغالگر اصلی عراق و علت اصلی ناامنی در عراق و منطقه، عزیزانمان را به گروگان و اسارت گرفته است؟! گفته می شود که سفیر آمریکا طرح این موضوع را نیز از طرف نماینده ایران رد کرده است.

مسئله ششم این است که اگر چنین اتفاقی در زمان دولت دوم خردادی قبلی، روی می داد رسانه های عمومی انقلابی و امت حزب الله همیشه در صحنه، با مذاکره کنندگان و طرفداران مذاکره چه کار می کرده اند؟! آیا در شهر ها از سوی علما، مراجع و ائمه جمعه و جماعات، عزای عمومی اعلام نمی شد؟! آیا مردم کفن پوشان و شبانه روزی و مستمر جلوی وزارت خارجه و دفتر ریاست جمهوری تظاهرات نمی کردند؟! آیا مذاکره کنندگان، خائن به امام(ره) و رهبری و انقلاب و اسلام و تشیع نام برده نمی شدند؟! آیا درخواست برخورد با این سازشکاران و خائنان مطرح نمی شد؟! آیا خواهان محاکمه اینان به خاطر تحقیر ملت ایران و نادیده گرفتن عزتمندی جمهوری اسلامی نمی شدند؟! و... همه این سکوت ها، استخوان در گلو ماندن ها مگر جز به خاطر این است که مردم شما و دولت شما را از خود می دانند و این گونه، و البته به اشتباه!، تصور می کنند که بنا به تأکیدات فراوان رهبری مبنی بر حمایت و نفی تضعیف دولت شما، نباید از شما و دولت شما، انتقاد نمایند؟! سکوت امت حزب الله و دانشجویان متدین و انقلابی جز این نیست! امید است که همگان از اعتماد ملت و رهبری، شرمنده و سرافکنده نباشیم. فراموش نکنید حمایت رهبری از دولتهای مختلف، همواره روش ایشان در طول سالیان گذشته بوده است، و تنها پشتوانه حمایتها و اعتمادهای خاص امت حزب الله، انتساب دولت به شعارها و ارزشهای انقلاب است و در صورت عدول سیاستهای دولت از این اصول، قطعا" رویکرد دلسوزان انقلاب نیز به آن تغییر خواهد کرد. همچنانکه تجربه حدود سه دهه گذشته نشان داده که هرگز انقلاب با احدی عقد اخوت نبسته است.

آیا فکر نمی کنید آنچه که در جریان مذاکره ایران و آمریکا، پس از 27 سال آن هم با شروط خاصی که رهبری انقلاب ترسیم نموده اند و امید آن می رفت با آنچه که در دستگاه دیپلماسی شما اتفاق افتاد ،و متأسفانه تاکنون شاهد برخورد جدی با انان نبوده ایم، فاصله ای به اندازه ی آسمان و زمین دارد!

هرچه تناقضات میان حرف و عمل شما و دولتمردان و مسئولان جمهوری اسلامی بیشتر می شود، تردیدها و نگرانیهای دلسوزان انقلاب اسلامی نیز عمق بیشتری می یابد، و البته تردیدها به تدریج شکل یقین به خود می گیرند و کم کم مماشات کمتر و سکوت ها، فریاد می شوند.

جناب آقای احمدی نژاد!

جنبش عدالتخواه بر اساس فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی بر آرمانخواهی و مطالبه گری از مسئولین با لحن نقادانه و تلخ؛ از یک سو و رفع هر گونه شائبه تضعیف دولت و بهره برداری سیاسی برخی جریانات از سوی دیگر؛ پرسشها و ابهامات پیش روی این مذاکره را در این نامه با شما طرح نمود. پاسخگویی و رفع ابهام از این موارد و برخورد با مسببین این خطای جبران ناشندنی حداقل انتظار ما از حضرتعالی است که از طرق مختلف آن را پیگیری می نماییم.

والسلام علی من اتبع الهدی
جنبش عدالتخواه دانشجویی

رونوشت:
- رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای
- حجت الاسلام محمدیان، نماینده محترم نهاد رهبری در دانشگاهها

Protests flare in Iran over petrol rationing

by Farhad Pouladi

TEHRAN (AFP) - Angry Iranian youths torched petrol stations in Tehran and long queues formed at fuel pumps after the government announced the start of fuel rationing, triggering nationwide protests on Wednesday.

Youths set a car and petrol pumps ablaze at a service station in the residential Pounak area of northwestern Tehran, throwing stones and shouting angry slogans denouncing President Mahmoud Ahmadinejad.

After the announcement of the rationing plan in the energy-rich nation, which affects both private cars and taxis, long queues started appearing at fuel pumps in Tehran and in the countryside.

Ahmadinejad has already come under fire over his economic policies, which a group of economists complained earlier this month were fuelling inflation and hurting the poor.

Iran, OPEC's number two oil producer, announced on Tuesday that its long-awaited plan to ration petrol was coming into force at midnight, a move the government says is aimed at reducing colossal state petrol subsidies.

"From midnight tonight (2030 GMT) petrol for all vehicles and motorcycles will be rationed," state television said, quoting an oil ministry statement.

It said private cars using just petrol would be rationed to 100 litres of petrol a month while those using petrol and compressed natural gas (CNG) would only be allowed 30 litres.

The government said the rationing would continue for four months and might be extended further to six months.

Separate quotas have also been introduced for both municipal yellow taxis and privatly-run taxis, both essential means of transport in Iran.

"One car... was burnt inside the petrol station which was partially on fire," an AFP journalist at the scene in Pounak said. "The demonstrators were throwing stones. Anti-riot police deployed in the neighbouring streets intervened regularly to disperse the demonstrators before pulling back."

According to an Iranian journalist, another petrol station in southern Tehran also came under attack.

Iran launched the first phase of the rationing plan two weeks ago, initially targeting only government vehicles.

The significance of the rationing law was only expected to be realised when it was enforced on private car owners, forcing Iranians to pay a higher price for a commodity that now costs less than a comparable amount of mineral water.

Cheap pump prices have encouraged such consumption that the OPEC number two oil producer ironically has to spend billions of dollars each year importing petrol.

Iran has already raised pump prices by 25 percent, to around 10 cents per litre, and forced consumers to use smart cards to keep track of their purchases.

However, problems in distributing the cards have delayed implementation of the rest of the plan. Pumping gas into the cars is only possible when the smart card is inserted into the pumping machine.

Under the plan announced Tuesday, the maximum amount of petrol allowed in total for the four-month period is 400 litres for petrol-burning cars and 120 litres for those which consume both CNG and petrol. The monthly quotas can however be saved and used at a later date.

Ahmadinejad has been repeatedly criticised by the press for stoking already high inflation in the Islamic republic with high spending and promising lavish local investment projects on provincial tours.

However the president, who was elected in 2005 on a platform of distributing the country's riches more evenly, insists inflation is under control and that the government is doing all it can to reduce poverty.

The central bank has predicted inflation will rise to 17 percent in the year to March 2008, a 3.5 percentage point rise from the previous year. Some economists expect the number to be even higher.

تصاویر شب سهمیه بندی بنزین در نقاط مختلف کشور

حداقل 5 جایگاه پمپ بنزین تهران سه شنبه شب در آتش سوخت / غافلگیر شدیم

رئیس انجمن جایگاهداران استان تهران در گفتگو با مهر :

حداقل 5 جایگاه پمپ بنزین تهران سه شنبه شب در آتش سوخت / غافلگیر شدیم

ناصر رئیسی فر رئیس انجمن جایگاهداران استان تهران گفت : به دنبال اعلام ناگهانی اجرای سهمیه‌بندی بنزین سه شنبه شب حداقل 5 جایگاه عرضه این فرآورده سوختی در تهران در آتش سوخت و تخریب شد.

رئیس انجمن جایگاهداران بنزین در استان تهران درگفتگو با مهر درباره وضعیت نابسامان جایگاه‌های عرضه بنزین گفت: شب سه شنبه حداقل 5 جایگاه در استان تهران به طور کامل آتش گرفت و تخریب شد. ناصر رئیسی فر گفت : اگرچه پمپ های بنزین این جایگاه ها کاملا بسته بود و آتش سوزی ها به دلیل وجود بنزین نبوده است اما ساختمان و تلمبه های این جایگاه و دیگر تجهیزات موجود در جایگاه به آتش کشیده شد. به گفته وی ، این جایگاه ها شامل انتهای اتوبان نیایش ، شیر پاستوریزه ، حکیمیه تهرانپارس ، خیابان نیروی هوایی ، ابتدای جاده دماوند بوده اما ممکن است به این تعداد افزوده شود. وی تصریح کرد: اعلام یکباره سهمیه بندی و غافلگیر کردن مردم و جایگاهداران باعث اتفاقات سه شنبه شب شده است به گونه‌ای جایگاهداران فرصتی برای ارتباط با نیروی انتظامی و اعمال امنیت نداشتند. وی ادامه داد: در بسیاری از جایگاه ها نیز خسارت های مالی همچون سوزانده شدن تلمبه ها و ساختمان ها وارد شد. رئیسی فر اضافه کرد: عدم جلب اعتماد مردم ، انتشار اخبار ضد و نقیض و اعلام ناگهانی باعث این اتفاقات شد و سه شنبه شب جایگاهداران به اندازه ای غافلگیر شدند که نمی توانستند دست به هیچ کاری برای دفاع از اموال خود بزنند.

تصاویری از تهران با شروع سهمیه بندی بنزین و آتش زدن چند پمپ بنزین

صبح روز بعد- چهار شنبه- فروش بنزین در کنار خیابان

شب شروع سهمیه بندی بنزین -سه شنبه شب

هجوم مردم به پمپ بنزين‌ها

معاون فرماندار تهران درگفت‌وگوباايسنا:
دربرابر اقدامات برخي سوء استفاده كنندگان اقدام مي‌شود

سرويس: حوادث
1386/04/06
06-27-2007


خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: حوادث

درپي اعلام خبر سهميه‌بندي بنزين در ساعت پاياني روز سه‌شنبه بسياري از صاحبان خودرو در تهران براي تهيه بنزين پيش از آغاز رسمي سهميه بندي در نيمه شب، به پمپ بنزين‌ها هجوم بردند.

به گزارش خبرنگاران ايسنا،هجوم مردم به پمپ بنزين‌ها ضمن ايجاد ترافيك شديد، بي‌نظمي‌هايي را نيز در سطح شهر به وجود آورد و عده‌اي با سوء‌استفاده از اين شرايط به ايجاد اغتشاش و برافروختن آتش در برخي پمپ بنزين‌ها اقدام كردند.

اين درحالي است كه وزيرنفت پس از اعلام خبر سهميه بندي با حضور دربرنامه گفت‌وگوي ويژه شبكه دو سيما اعلام كرد با توجه به سهميه‌بندي در نظرگرفته شده مردم تا سه ماه آينده هيچ مشكلي در تهيه بنزين ندارند و بعد از اتمام اين مهلت نيز دولت براي حل مشكل بنزين برنامه‌ريزي مي‌كند.

وزير نفت تاكيد كرد: دولت نخواهد گذاشت مردم در تهيه بنزين با مشكل مواجه شوند.

اما اين اعلام ديرهنگام وزير نفت از بروز پاره‌اي ناآرامي‌ها در سطح شهر و برخي مناطق حومه از جمله اسلام شهر جلوگيري نكرد.

درهمين زمينه صبوري ، معاون سياسي - امنيتي فرمانداري تهران، به خبرنگار ايسنا گفت: با توجه به اينكه بحث سهميه‌بندي بنزين از مدتها قبل مطرح شده بود تدابير لازم صورت گرفته است كه احيانا اگر ازدحامي در پمپ‌بنزين‌ها صورت گرفت آنها بتوانند با سرعت لارم انتظارات را برآورده كنند و اگر مشكلي پيش آمد دستگاههاي زيربط بتوانند سرويس‌هاي لازم را ارائه دهند.

وي درباره برخي تخريب‌ها و آتش زدن برخي پمپ‌بنزين‌ها اظهارداشت: دستگاههاي ذي‌ربط حسب وظايف ذاتي كه دارند تدابيري انديشيده‌اند تا در برابر اقدامات برخي سوءاستفاده كنندگان از شرايط اقدام كنند.

وي خاطرنشان كرد: شايد سهميه‌بندي بنزين براي برخي افراد بهانه‌اي باشد، اما تدابيري انديشيده شده كه مشكلي پيش نيايد.

صبوري درباره برگزاري جلسه شوراي تامين استان در اين ارتباط گفت: اين امر با تشخيص روساي شوراي تامين است كه با مشورت اعضاي ستاد تامين تصميم مي‌گيرند كه اگر لازم است سريع جلسه فوق‌آلعاده برگزار كنند.

تا لحظه ارسال اين خبر همچنان گزارش‌هاي خبرنگاران ايسنا از بروز پاره‌اي ناآرامي‌ها در برخي بخش‌هاي شهر ازجمله در منطقه حكيميه گزارش مي‌دهند.

اخبار تكميلي متعاقبا ارسال مي‌شود.

انتهاي پيام
کد خبر: 8604-03259