آيت الله مصباح يزدي: حكومت اسلامي ايران جلوه‌اي از ولايت امام زمان است
ارتباط با وجودِ مقدسِ ولي‌عصر عجل‌الله تعالي فرجه الشريف، فقط از زاوية مسايل شخصي مطرح نيست. در عالم تكوين، او واسطة فيض الهي و باب خداست. دعا و عنايت خاصّ حضرت به شيعيان، چه در رفعِ مشكلات، چه در دفعِ بلايا و چه در قضايِ حوايج، گره‌گشا استو ...، اما همة اين‌ها در قلمرو ولايتِ تكوينيِ حضرت قرار دارد. براي حضرت، افزون بر مقامِ ولايتِ تكويني، ولايت تشريعي نيز ثابت است. او در مقام وليّ امر جامعة اسلامي است.
خداوند متعالي، امر قانونگذاري و تعيين مجريان قانون را در جامعه بر عهده گرفته است. قوانين اجتماعي اسلام را وضع كرده و مجريان آن را نيز پيامبر اكرم و امامان عليهم‌السلام قرار داده و كسي كه هم‌اكنون از سوي خداوند، متصدي اصلي براي ادارة جامعة اسلامي است، وجود مقدس وليّ عصر ارواحنا فداه است. همة ما به ولايت تشريعي امام زمان عجل‌الله تعالي فرجه الشريف به طور كلي تا اين اندازه اعتقاد داريم؛ اما پرسش اين است كه آيا در طولِ زمان غيبت ظاهري حضرت، مقام سرپرستي جامعة اسلامي و ولايت تشريعي او لغو شده است؟ آيا خداوند چنين خواسته است كه جامعة اسلامي در آن دوران 255 ساله (از زمان هجرت پيامبر به مدينه تا زمانِ تولد آقا امام زمان عجل‌الله تعالي فرجه الشريف) كه جمعيت تمام مسلمانان به يك ميليون هم نمي‌رسيد، وليّ امر و سرپرست داشته باشد، ولي در اين زمان كه جمعيت مسلمانان از يك ميليارد هم گذشته است، سرپرستي نداشته باشد؟! آيا خداوند در زمانة غيبت، مجري دستورهاي خود را تعيين نكرده است؟! آيا در اين دوران، مسلمانان و به ويژه شيعيان كه شمارشان بيش از صدميليون نفر شده، به سرپرست و وليّ امر نيازي ندارند؟! آيا در زمان غيبتِ كبرا، هيچ راه ارتباطي بين شيعيان و امام غائبشان نيست؟!
اين مطالب، به طور اجمالي و ارتكازي در باور شيعيان وجود دارد كه زمانِ غيبتِ امامِ زمان عجل‌الله تعالي فرجه الشريف، اطاعت از دستورهاي مجتهد جامع‌الشرايط واجب است. امام زمان ارواحنا فداه وظيفة شيعيان را در زمانة غيبت، رجوع به عالمان و راويان حديث جامع‌الشرايط تعيين فرموده است: «و اما در حوادثي كه برايتان واقع مي‌شود به راويان حديث ما مراجعه كنيد؛ همانا كه ايشان حجت من بر شمايند و من، حجت خدا بر ايشانم.» (بحارالانوار، ج 53، ص 181، باب 31، حديث 10). بنابراين حديث شريف، در دوران غيبت فقيهان جامع‌الشرايط و در صدر آنها وليّ‌فقيه كه شبيه‌ترين مردم به امام معصوم عليه‌السلام هستند، حجت‌هاي امام زمان ارواحنا فداه بر ما برشمرده است.
خداوند رحمان، پس از هزار و اندي سال، به ما شيعيان ايران توفيق داد تا در لوايِ رهبريِ مردي از تبار اهل‌بيت عليهم‌السلام اين فكر مرتكز در اذهان عموم شيعيان را عينيت بخشيم و حكومتي اسلامي را به نيابت از امام عصر ارواحنا فدا بنيان گذاريم. بندگاني خالص و از جان گذشته، آن رهبرِ الهي را ياري كردند و با نثارِ جان و تمام هستي خويش، زمينه‌اي را فراهم آوردند تا پس از قرون متمادي، اين اصلِ اصيلِ شيعي تحقق يابد.
خداوند رحيم، چه نعمت بزرگي را به شيعيان عطا كرده است! من خود را حتي از شمارش بركات انقلاب اسلامي ايران ناتوان مي‌دانم! ما اين نعمت بزرگ را خيلي دست‌كم گرفته، و از بركات بي‌شمار آن غافل مانده‌ايم! حكومت اسلامي ما با اين همه بركت و نعمت، فقط تابشِ پرتوي از نورِ ولايت تشريعي وجود مقدّس حجّت‌بن‌الحسن العسكري عليه‌السلام است. حال اگر اين خورشيد درخشان طلوع كند و به طور كامل بر پهنة گيتي بتابد، چه بهشتي بر روي زمين ايجاد خواهد شد؟ ان‌شاءالله آن روز به زودي خواهد آمد! از خدا مي‌خواهيم كه ما را زنده بدارد تا آن روز را درك كنيم و يا اگر از دنيا رفتيم، بار ديگر ما را زنده كند تا چند روزي هم كه شده آن دولتِ كريمه را مشاهده كرده، و چشم خويشتن، عزت و اقتدار آن را ببينيم
.
كتاب آفتاب ولايت، آيت الله مصباح يزدي، صفحه 145 و 146
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر